Sonsuz bir erdem kaynağı olarak demokrasi fikrinin onun siyasi bir rejim ve/veya ideoloji olarak sahip olduğu pozitivist özü çoktan aştığı bir çağda yaşıyor insanlık. Artık demokrat olmanın değil, olmamanın ya da öyle görünmemenin imkansız olduğu bir konjonktür kökleşiyor dünyanın her yerinde. Carl Schmitt, demokrasi düşüncesinin her tür çiftanlamlılığı aşan bir “fikri hile” olarak teşhir edildiği bu çarpıcı yapıtında, demokrasiyi “eşitlerin eşitliği” olarak tanımlıyor. Yönetici sınıfın incelmiş manipülasyon tekniklerinden, doğrudan demokrasinin fiziken ortadan kalktığı gün ölen bir halk erkinin içi boş ülküsünden, “büyüsü bozulmuş” bir dünyaca demokrasiye yüklenen anlamın bir siyasi mitologya olarak donandığı masalsı aldatmacadan söz ediyor.
YAZAR HAKKINDA: Carl Schmitt, Almanya’nın önde gelen hukukçu ve tarih felsefecilerindendir. 1888 yılında Plettenberg’de (Vestfalya) dünyaya gelmiştir. 1907’de Berlin Üniversitesi’nde başladığı hukuk öğrenimini Münih ve Strasburg’da sürdürmüştür. 1910 yılında Strasburg’da doktor unvanını kazanmış, 1915’te Berlin’de çok önemli bir sınav olan Assessor-Examen’i kazanarak kısa bir süre sonra gönüllü olarak orduya yazılmıştır. Sağlığı cephede savaşmaya elvermediğinden Münih’teki Birinci Ordu’da muavin olarak görevlendirilmiştir. Bu idari görev bilimsel çalışmalarına ayıracak yeteri kadar boş zaman bıraktığı için 1916 yılında Strasburg’da doçentlik sınavını verebilmiştir. Eylül 1919’da akademik kariyerine Münih Yüksek Ekonomi ve Ticaret okulunda doçent olarak başlamıştır. Münih’te geçirdiği dönemde yalnızca Max Weber’in çevresiyle ilişki kurmamış, aynı zamanda bohem hayata da karışıp yazarlar ve sanatçılarla uzun süren dostluklar kurmuştur. 1922’de Rudolf Smend’in halefi olarak Bonn Üniversitesi’ne girmiştir. “Römischer Katholizismus und politische Form”, “Der Begriff des Politischen” ve “Verfassungslehre” adlı eserleri bu dönemin ürünleridir. 1928’de Berlin’e eski okuluna dönmüş, Ekim 1933’te, 1945’e kadar öğretim üyeliği yapacağı Friedrich-Wilhelm Üniversitesi’ne girmiştir.
