İroni nedir? Sadece bir söz, yani retorik olgusu mu? Peki Batı felsefesiyle kuruluşundan beri nasıl bir ilişkisi vardır? Sokrates’te ironinin işlevi nedir? Edebiyatta, sanatta nasıl kullanılmıştır? İroni yalan mıdır? Hakikatle ne tür bir bağı vardır? Riyakârlıkla, sinizmle, skandalla nasıl ilişkilenir? Tuzakları nelerdir? Yanılsamaların can düşmanı ironiye muhatap olan, karşısındakinin söylemek istediğini anlamakla ne yapmış olur?
“Uçucu”, ele avuca sığmaz şeylerin filozofu Vladimir Jankélévitch, bu sorulara cevap aradığı kitapta, bilincin bilinci ya da farkındalık olarak kavradığı ironiyi müziğe özel göndermeler eşliğinde bütün yönleriyle ele alıyor. İroniden nasipsiz de olmayan üslubunun akıcılığıyla birlikte düşüncesinin hareketini takip etmek bir zevk haline geliyor.
Felsefe, edebiyat ve düşünce tarihiyle ilgilenen okurlarımızın zevkle okuyacağına inanıyoruz.
YAZAR HAKKINDA: 1903-85 arasında yaşamış Fransız filozof ve müzikolog. Pogromlardan kaçmış Aşkenaz bir ailenin çocuğu olarak Bourges’ da dünyaya geldi. Babası Samuel Jankélévitch hekimdi ve Sigmund Freud’u Fransızcaya ilk çevirenlerden olacak, Hegel ve Schelling’den de çeviriler yapacaktı. Vladimir Jankélévitch, 1922’de Ecole normale supérieure’e (Yüksek Öğretmen Okulu) girdi, felsefe okudu, Léon Brunschvicg’in öğrencisi oldu. Bitirdikten sonra Schelling üzerine bir tez yazdı. Felsefe öğretmenliği yaptı, ardından üniversitede çalışmaya başladı. II. Dünya Savaşı sırasında askere alındı, omzundan yaralanınca öğretmenliğe döndü. Nazi İşgali döneminde Yahudi aleyhtarı uygulamalar nedeniyle görevinden alındı, sahte kimliklerle gizli yaşadı. Direniş hareketine katıldı, evinde bulunan silahlar nedeniyle tutuklandı. Güçbela serbest kaldıktan sonra direnişçilere felsefe eğitimi verdi, Katolik okullarında çalıştı. Savaştan sonra üniversitedeki görevine döndü, 1951-79 arasında Sorbonne’da ahlak felsefesi ve metafizik dersleri verdi. Mayıs ‘68 olayları sırasında öğrenci ayaklanmasını “canı gönülden” destekledi, 1970’lerde pek çok gösteriye katıldığı için “solun yorulmak bilmeyen yürüyüşçüsü” olarak anılır oldu. Jacques Derrida ile birlikte Fransa’da felsefe eğitiminin reformu için kurulan grupta çalıştı.
