“Her şeyi hatırlıyorum merak etme. Bir gecede işsiz kaldığını
hatırlıyorum. Bir gecede dostu düşmanı tanıdığını hatırlıyorum.
Meydanlarda sadece işimi ve öğrencilerimi geri istiyorum diye ses
ederken azgın suçlular gibi yaka paça götürüldüğünü hatırlıyorum.
Kanında duş alacağını söyleyenler göğüslerini gere gere dolaşırken
intihar ettiğini hatırlıyorum.”
Takım elbiseleriyle iyi halden yararlanıp serbest kalan tecavüzcüler,
emekçilerin haklarını gasp eden işverenler, ağaçları rahat bırakmayan
rektörler, otobüslerde bacaklarını yayarak oturan yolcular, zorba
adamlar ve nicesi. Neden hepsi o çatallı, boğuk sesi duyuyordu? Neden
o ses ısrarla peşlerindeydi ve onlara akılalmaz şeyler yapıyordu?
Aslı Tohumcu, bizi yine toplumun cerahat noktalarına götürüyor.
Benzersiz bir roman kahramanıyla tanıştırırken, yüzleşmesi zor
gerçeklerle baş başa bırakıyor.
