“İnsanlığın ileriye gitmesini istiyorsak, insanlığı Avrupa’nın
yerleştirdiğinden farklı bir düzeye götürmek istiyorsak,
öncü olmamız gerekiyor. Halkımızın beklentilerine yanıt vermek
istiyorsak, Avrupa dışında başka yerlere bakmamız gerekiyor. Ayrıca,
Avrupalıların beklentilerine yanıt vermek istiyorsak, onlara, ne kadar
ideal olursa olsun, zaman zaman onların bile midesini bulandıran
toplumlarının ve düşüncelerinin bir yansımasını göndermemeliyiz.
Avrupa için, kendimiz için ve insanlık için, yoldaşlar, yeni bir
başlangıç yapmalı, yeni bir düşünce tarzı geliştirmeli ve yeni bir
insan yaratmaya çalışmalıyız.”
Frantz Fanon
1961’de, Cezayir Savaşı’nda sömürgeci şiddetin zincirlerinden
boşandığı bir dönemde yayımlanan Yeryüzünün Lanetlileri, o
günden beri sömürgecilik karşıtı mücadelenin başyapıtlarından
biri oldu. Frantz Fanon’un, sömürgeleştirilmiş insanın yaşadığı
travmayı inceleyen ve bir tür siyasal vasiyeti mahiyetindeki bu
eseri, Üçüncü Dünya devrimi ütopyasına da ışık tutuyordu.
Fransa’da ilk yayımlandığında birkaç kez yasaklanan bu kitap,
günümüzde postkolonyal çalışmaların temel referans kitabı
olmaya devam ediyor.
Jean-Paul Sartre’ın kitabın ilk baskısına yazdığı ünlü önsöze ilaveten
Alice Cherki ve Mohammed Harbi, yazdıkları önsöz ve
sonsözlerde Fanon’un düşüncesinin günümüze kadar devam
eden önemini ele alıyorlar.
