Hitler, 8 Kasım 1939’da, Münih’teki bir birahanenin salonunda yıllık konuşmasını yaptı. Yola çıkacağı için konuşmasını erken bitiren Hitler’in ayrılmasından 13 dakika sonra aynı yerde patlayan bir bomba, sekiz kişinin ölümüne ve altmış kişinin yaralanmasına yol açtı. Nazi gazeteleri olayı “Führer’in mucizevi kurtuluşu” manşetleriyle duyurdular. İnsanlık tarihinin en kanlı savaşı olan II. Dünya Savaşı başlayalı birkaç ay olmuştu.
Georg Elser, siyaseten hiçbir fikir beyan etmeyen, hatta siyasetle ilgisiz gibi görünen, saat fabrikasında, marangoz atölyelerinde, taş ocaklarında çalışan, maharetli fakat dikkat çekmeyen bir işçiydi. Nazi iktidarında işçilerin ekonomik koşullarının asla düzelmediğini, tersine giderek kötüleştiğini bizzat yaşayarak tecrübe etmişti. Nasyonal Sosyalistlerle hemfikir olmayanların “komünist” ve “halk düşmanı” ilan edildiğini görmüştü. Nazilerin bütün o şaşaalı flamaları, gamalı haçlı bayrakları, “Hayl!” nidalarıyla oluşturdukları savaş atmosferinin neden olabileceği acıları tahmin edebiliyordu. Rejimi yalan üzerine kurulu ve adaletsiz buluyordu.
Bir çıkış yolu var mıydı, kişisel ya da toplumsal bir çıkış?
Elser’in, Nazi partisi önderlerinin, özellikle Hitler, Göring ve Gobbels’in bertaraf edilmesinin gerekli olduğunu ne zaman düşünmeye başladığı tam olarak bilinmese de, yıllarca ve büyük bir azimle üzerinde çalıştığı bombayı Hitler’in konuşma yapacağı Burgerbroykeller birahanesine yerleştirirken hedefinde bu üç kişi vardı.
