1926 yılında tefrika edilmeye bas¸lanan ve bizzat Mehmet Rauf tarafından “Eylu¨l ’den bile kuvvetli ve s¸ahsiyetli bir eser” olarak degˆerlendirilen Son Yıldız, edebiyatımızın bu¨yu¨k as¸k romanlarından... Gec¸irdigˆi felc¸ sonucu sagˆ kolu tutmaz hale gelen ve bu yu¨zden bu¨yu¨k bo¨lu¨mu¨nu¨ es¸ine dikte ederek yazdırdıgˆı bu romanında Mehmet Rauf, S¸ehra^h gazetesinin sahibi Fahri Cemal, Avukat S¸efik Bey, onun es¸i Perran ve Perran’ın genc¸lik as¸kı Fuat I·lhami arasındaki sevgi, merhamet ve c¸ıkar dolu ilis¸kileri anlatırken, bir yandan balo, tiyatro, opera temsilleri u¨zerinden do¨nem I·stanbulu’nun yu¨zu¨ Batı’ya do¨nu¨k ku¨ltu¨r ve egˆlence du¨nyasını, digˆer yandan s¸ehrin mimarisi ve ev ic¸lerini de tu¨m canlılıgˆıyla resmediyor. Romanın, hem yazar hem de edebiyat tarihi ac¸ısından o¨nemini go¨steren o¨nso¨z ve gu¨nu¨mu¨z okurunun metni anlamasını kolaylas¸tıracak dipnotlarla zenginles¸en bu metin, “unutulmus¸” bir klasik niteligˆinde... “Mehmet Rauf, Edebiyat-ı Cedideciler ic¸inde Batı ku¨ltu¨ru¨ne ve Batı a^detlerine en c¸ok yaklas¸mıs¸ olanlardan biriydi.” YAKUP KADRI· KARAOSMANOGˆLU
