Batı sanatında akademizme ve yerles¸ik gelenegˆe kars¸ı 19. yu¨zyıl ortalarında bas¸layan hareketin o¨nderinin Manet oldugˆu konusunda herkes hemfikir. Bataille’a go¨re Manet c¸ok bu¨yu¨k bir ressam olmakla kalmaz, “kendinden o¨nceki ressamlarla bagˆını koparmıs¸, bugu¨n ic¸inde yas¸adıgˆımız do¨nemi bas¸latmıs¸tır”. Linda Nochlin avangardın Manet’yle bas¸ladıgˆını so¨yler, zira c¸agˆdas¸ avangardizm anlayıs¸ımızın dayandıgˆı ruhsal, toplumsal ve ontolojik yabancılas¸mayı somutlas¸tıran ilk ressam Manet’dir. Bourdieu daha da ileri gider ve Manet’nin hayata gec¸irdigˆi bir “sembolik devrim”den bahseder: Kendi do¨neminin sanat du¨nyasında yarattıgˆı infial sadece estetik degˆerleri altu¨st etmesinden degˆil, bunların dayandıgˆı ahlâk kurallarıyla da alay etmesinden kaynaklanır. Manet, “Tanrı’nın kiliselerinde ve kralların saraylarında” nizama sokulmus¸ bir du¨nyanın yıkılıs¸ına is¸tirak eder. Bataille’ın deyis¸iyle: “Yeni bir du¨nyaya girmekteyizdir ve perde Olympia’yla ac¸ılır...”
Kendi do¨neminin sanat du¨nyasında yarattıgˆı infial sadece estetik degˆerleri altu¨st etmesinden degˆil, bunların dayandıgˆı ahlâk kurallarıyla da alay etmesinden kaynaklanır..
