Kitapta, konuşma dilinden uzaklaştırılmadan yazı diline aktarılmış ve kronolojik bir bütünlük oluşturacak şekilde yeniden yapılandırılmış mülakat metinlerinin yanı sıra, Sivas’ın tarihine dair bir giriş yazısı ile Narod Avcı’nın bu çalışmaya ve mülakatlara dair genel değerlendirme yazısı bulunmaktadır.
Mülakat metinlerinde, görüşülen kişilerin konuşma esnasında kullandığı Ermenice kelimeler italik olarak yazılmış; dipnotlarla, hem bu kelimelere, hem de yerel ağza özgü bazı kelimelere ve atıfta bulunulan bazı isimlere, mekânlara, olaylara vb. dair kısa bilgiler verilmiştir.
Birinci Dünya Savaşı öncesinde, Sivas Sancağına bağlı 11 kazadaki 140 yerleşim biriminde yaklaşık olarak 80 bin Ermeni yaşıyor, Ermenilere ait 150’ye yakın eğitim kurumu, 14 manastır ve 128 kilise bulunuyordu. 1915’te bu eğitim kurumlarının tamamı yok oldu; 1927’de 3500, 1938’de 1000 civarına düşen nüfus, Vatandaş Türkçe Konuş kampanyası, Varlık Vergisi uygulaması ve 6-7 Eylül pogromunun Sivas’taki yansımalarının da etkisiyle, 20. yüzyılın ortalarından itibaren hızla eridi. Bugün, şehirde ve çevre köylerde yaşayan Ermeni ailelerin sayısı 20 civarında.
Sessizliğin Sesi serisinin önceki kitapları:
Sessizliğin Sesi: Türkiyeli Ermeniler Konuşuyor
Sessizliğin Sesi II: Diyarbakırlı Ermeniler Konuşuyor
Sessizliği Sesi III: Ankaralı Ermeniler Konuşuyor
Sessizliği Sesi IV: İzmitli Ermeniler Konuşuyor
Sessizliği Sesi V: Kayserili Ermeniler Konuşuyor
