“İnsan hiçbir zaman ‘çıplak maymun’ olmadı, hep taş baltaların,
çanak çömleklerin, kaldıraçların, çalar saatlerin, lokomotiflerin
dünyasında yaşadı ve bilgisayarların.”
Bu kitapta yer alan denemeler, dil, fizik, kimya, biyoloji, bilgisayarlar,
toplumsal bilimler, yapay zekâ -ve tabii edebiyat- gibi, ilk bakışta
birbirleriyle ilintisiz alanlar üzerinde geziniyor. Ama biyolojik evrimden
bilimkurgu geleneğine, olasılıklar kuramından kültürel değişime,
sibernetikten bizzat yazma uğraşına dek bütün bu gezi uğraklarının
iki anahtar sözcükte odaklandığını söylemek mümkün: Teknoloji ve
iletişim. “Teknik” konuları ağdalı ve kapalı niteliğinden çıkararak rahat,
akıcı, zevkle okunur bir tarzda ele alan Ay Çöreği’ndeki denemeleri
ortak paydada toplayan, “tek bir metin” haline getiren bir başka
öğe, hepsinin aynı edebi ve insani kaygıları barındırmaları. Kapsayıcı
tezler ve önermelerle değil, sorularla ilerliyorlar; bazen bir çocuğun
sorabileceği kadar yalın sorular.
Denemeleri okurken insan bazen daha iyi, daha insanca bir dünyaya
varma yolunda tüketilmiş imkânları görüp hüzünleniyor, duraksıyor;
bazen de “teknik” konuların da pekala heyecanlı ve sürükleyici
olabileceğini hissediyor, metinle birlikte daldan dala atlamaktan
müthiş bir haz duyuyor.
