“Ne acayip şeymiş bu yaşlılık. İki beden ku¨çu¨k bir takım elbisenin
içine zorla sığdırılmışım sanki. Üzerimdeki ceket ve pantolon öyle
dar ki, kollarımı bacaklarımı kımıldatmakta zorlanıyorum. Dikkatsiz
bir hareket sonucu her an yırtılabilirler. Kıyafetime uyum sağlayıp
bir köşede ağırbaşlılıkla oturabilsem sorun olmayacak aslında.
Ama damarlarımda kaynayan kanı soğutamıyor, yu¨reğimdeki deli
tayı dizginleyemiyorum bir tu¨rlu¨. Kendime verdiğim sözu¨ tutup
yaşlılığımla çocukluğumu buluşturmakla hata mı ettim yoksa?
İlkokul mu¨sameresinde saçları pudrayla beyazlaştırılıp zorla dede
rolu¨ne çıkartılmış öğrenci gibiyim. Dışım kış, içim bahar...”
Ünlu¨ bir şair olan Hu¨srev Pertev, ölmeden önce bir vasiyette
bulunmuştur: Özgu¨r iradesiyle yayımlanmış kitaplarının dışında
geriye tek bir satır bile bırakmak istemiyordur...
Attilâ Şenkon, merhum bir şairin çalışma odasında bulunan
yayımlanmamış bir metinle başlayan, genç ve azimli bir editöru¨n
dedektif titizliğiyle birleştirdiği parçalarla açıklığa kavuşan özgu¨n bir
hikâye anlatıyor.
Hoş Bulduk Hayat, okuru, yazarların ve yayıncıların dolambaçlı
yollarında kaybolmaya davet ediyor, edebiyatın dünü ve bugu¨nu¨
arasında bir yolculuğa çıkarıyor.
