“Kemal Varol’un şiiri, bütünüyle bireysel bir ses ile atavist bir yönsemenin birbirine sarmalanarak ve birbirini çelerek ilerleyişi. Kıvılcımlar çıkartarak...”
Orhan Koçak.
olmadım!
dağların sabrına sığındığımdan beri
olduğum yok artık benim.
bulamadım, taş neden yu¨zu¨nu¨ döndu¨ bana
ne söyleyecekti eğilip baktığım su
ru¨zgâra kapılmış sağrısı o atın
bana ne dileyecekti?
âh ki durmadım du¨nyada soluklanmak için.
koyun koyuna uyuduğumuz
tepedeki çimenlikten beri
çok vaadiyle du¨nyanın
çok gözler gelip geçti canımdan
ama
olmadım!
